28.11.2025, 10:47 - Baxış sayı: 26

Bir şəhidin hekayəsi

Vətən uğrunda şəhid olan və nəşi zəfərdən beş ay sonra tapılan Qalasının xatirəsinə

Muğan elində bir ailədə körpə dünyaya gəldi. Ailə uşağı çoxdan gözləyirdi. Ana-ata körpəyə Qalası adını verdilər. Ana onu həmişə xoş sözlərlə əzizləyib deyərdi:

Şəkərim, duzum, balam,
Körpəcə quzum, balam,
Tanrı səni saxlasın,
Ömrün uzun balam.

Gözüm, bəbəyim, balam,
Arzum, diləyim, balam.
Elinə gərəkli ol!
Mən də öyünüm balam!

Gənc Qalası müharibə başlayanda cəbhəyə getdi. Vuruşaraq “Daşaltı”ya qədər döyüşdü. Son qızğın döyüşdə ağır yaralanaraq, itkin düşdü. Şəhid olan Qalasının nəşi aylarla qar altında qaldı. Sonra isə tapılaraq, öz doğulduğu Muğan elində şəhid məzarlığında dəfn olundu.

O, vətənini, elini və anasını çox sevirdi!

Vətənə ana deyə,

Onu sevdirdin mənə

Gəl ağlama ana sən,

Qürbət ellərdə deyil,

Vətənçin şəhidəm mən.

Cənazəm dağ başında,

Kəfənin dümağ qardır.

Qazılmamış məzarım,

Elimdə yadigardır.

Gəl ağlama məni sən,

Qəhrəman şəhidəm mən.